چکیده

یکی از محورهای اختلاف میان فرقه‏های اسلامی، مساله صفات الهی است. از میان صفات الهی، صفات خبریه بیش از سایر صفات مورد بحث و اختلاف قرار گرفته است. پرسش اصلی معناشناسانه در حوزه صفات خبری این است که صفات ذات مانند: ید، رِجل و وجه، و صفات خبری فعل، مانند: استوا ، نزول و صعود که در کتاب و سنت آمده است، آیا بر معنای ظاهری خود حمل می‏شوند، یا باید آنها را تاویل برد؟ یا اساساً علم به صفات خبری را باید به خداوند واگذار کرد؟ پاسخ وهابیت ـ به تبعیت از ابن‏تیمیه ـ انکار شدید تاویل و تفویض است. آنها سپس برای فرار از محذور تشبیه و تجسیم، ضمن اصرار بر تحفظ بر معنای ظاهری این صفات، از نظریه تفویض کیفیت دفاع می‏کنند. براساس این نظریه، افزون بر حمل صفات خبری بر معنای ظاهری، کیفیت نیز برای صفت ثابت می‏شود، اما مدعی هستند که ما علم به کیفیت نداریم. این تلاش وهابیت برای گریز از محذور تشبیه و تجسیم راه به جایی نبرده و هرگز مشکل تجسیم را حل نخواهد کرد.

فایل مقاله :

• وهابیت-آیین-تجسیم-و-تشبیه.pdf

دانش آموخته

• سید مهدی علیزاده موسوی

  اینجانب سید مهدی علیزاده موسوی، در شهر قم در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمدم. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در قم گذراندم و پس از سیکل در سال ۱۳۶۲ به حوزه علمیه قم وارد شدم و در مدرسه مبارکه رضویه مقدمات را گذراندم. همزمان با تحصیل در حوزه علمیه دروس دبیرستان و سپس دانشگاه را