چکیده

فراگیرشدن ظلم و فساد درآستانه ظهور حضرت حجت امری است که در روایات گوناگون به عنوان یکی از علائم ظهوربه آن ان شده است . از طرفی در آموزه‌های دینی به کسی اجازه بی‌عدالتی» فساد و به تعبیری اباحی‌گری داده نشده است . سوالی که همواره ذهن برخی ۷ به خود مشغول کرده و پژوهش حاضر تلاشی است درجهت پاسخ‌گویی به آن» این است که با توجه به رواج ظلم و فساد درآستانه ظهورء چگونه می‌شود هم به دستورات دینی پای بند بود و هم جزء منتظران ظهور بود؟ توجه به آیات قرآن و واکاوی منابع حدیثی و تحلیل محتوایی آنها و توجه به دیدگاه‌های اندیشمندان نشان می‌دهدء در آموزه‌های دینی به هیچ‌کس اجازه ظلمء بی‌عدالتی, فساد و اباحی‌گری و یا به تعبیری بی توجهی به دستورات دینی در هیچ زمانی داده نشده است. ضمن این‌که فراگیرشدن ظلم و ستم هم نمی‌تواند به این معنا باشد که دین‌داران به منظور سرعت بخشی به امر ظهورء مجازند در گسترش ظلم و فساد نقش داشته باشند چرا که فراگیری ظلم و بی‌عدالتی ازعلائم و نشانه‌های ظهور (نه شرایط) است و این فراگیری لزوما به معنی عدم وجود انسان‌های صالح (هر چند انداک) نیست.

دانش آموخته

• یدالله حاجی زاده