چکیده

واقع گرایی انتقادی نهضتی در فلسفه و علوم انسانی است که با آثار روی بَسکار (RoyBhaskar) شروع شده است. واقع گرایی انتقادی مدّعی است که قوانین علّی استعداد اشیا را که در ساختارهایشان نهفته است بیان می کنند، نه پیوندهای ثابت و پایدارشان را که در خارج از آزمایش ها کمیاب اند. بنابراین تفسیرهای پوزیتیویستی درباره علم نادرست اند، اما ردّ و انکار تبیین علّی عالَم انسانی نیز نادرست است. واقع گرایی انتقادی معتقد است که بیش تر «آنچه که هست» وجود دارد تا «آنچه که شناخته می شود»، بیش تر نیرو وجود دارد تا کاربرد و استعمال نیرو؛ و بیش تر جامعه وجود دارد تا افرادی که آن را تشکیل می دهند. واقع گرایی انتقادی این دیدگاه رایج را رد می کند که تبیین همواره خنثا و بی طرف است تبیین کردن ممکن است نقد کردن باشد.

فایل مقاله :

• واقع-گرایی-انتقادی.pdf

استاد

• یارعلی کرد فیروزجایی

  استاد گروه فلسفه و کلام دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام