"رکن اصلی و اساسی مدینه فارابی رئیس و رهبر مدینه است،در نظر فارابی نسبت رئیس اول به مدینه مانند نسبت سبب اول به عالم است: «نخست باید او استقررار یابد و سپس او،هم سبب تشکل و تحصل مدینه و اجزای آن شود و هم سبب حصول ملکات ارادی اجزا و افراد آن و تحقق و ترتب مراتب آنها گردد و اگر عضوی از اعضای آن مختل گردد،اوست که در جهت برطرف کردن آن اختلال به او مدد رساند و امداد کند،همانطور که آن اعضایی که نزدیکه به عضو رئیسهاند،از بین آن افعال طبعیتی که باید بر وفق هدف و خواست رئیس اول انجام وشد،به آن نوع افعال قیام میکنند،که فی نفسه شریف و اشرف بود،رئیس اول که به واسطه قوه تخیل و یا از طریق عقل و حکمت به عقل فعال متصل میشود،با دریافت فیض الهی،سبب تکوین و تنظیم امور در مدینه و رفع اختلال۴۴است و اصلیترین و مهمترین رکن مدینه فاضله است،در بحث از مدینه با وجود اینکه به اجزای دیگر آن نیز میپردازد،اما با توجه به نظر فارابی در اصالت قائل شدن به علم و دانایی،سرانجام باز هم اساسیترین و محوریترین مسئله مورد مبحث فارابی در فلسفه سیاسیاش،مسئله ریاست و رهبری میباشد، برای تشریح فضای مدینه نگاهی اجمالی به طبقهبندی افراد و اعضای آن داریم که فارابی به عنوان راکان مدینه از آنها یاد میکند،فارابی در فضول المدنی ارکان مدینه را چنین معرفی میکند: اول:اهل فضایل و حکمت که بر مدینه ریاست دارند."