چکیده

این مقاله در کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین علوم انسانی در قرن ۲۱ در شهر رشت، اسفند ۱۳۹۵، پذیرش و در مجموعه مقالات کنفرانس چاپ گردیده است. یکی از مباحث مهم درهمه نظامهای سیاسی، ترسیم هویت ملی مشترک برای رسیدن به توسعه وگذر از بحران هویت در تکوین دولت مدرن است. در تاریخ ایران سه منبع هویت ساز ؛ سنتی ایرانی، مدرن و مذهبی بوده است. جمهوری اسلامی بحران تعدد منابع هویت را در ایجادهویت ملی جدید چگونه حل کرده است فقدان اجماع نظری مشترک در این زمینه باعث شکل گیری بحران هویت و در نتیجه ظهور موانعی در مسیر توسعه شده است. در این پژوهش فرض بر آن است کههویت ملی، امری سیال و تغییر پذیر است وگفتگو در فضای آزاد در تاسیس هویت ملی و تن دادن به روش دموکراتیک در جذب عناصر مشترک یا مناسب باهویت های دیگر این مشکل را حل می نماید.در این راستا از روش توصیفی تحلیلی بهره میگیریم.

دانش آموخته

• علی ملکی