چکیده

نوشتار حاضر درصدد پاسخ به این پرسش است که آیا میان عرفان و سیاست، پیوستگی و سازگاری وجود دارد یا گسستگی و ناسازگاری؟ به عبارت دیگر، آیا این دو با یکدیگر تعامل دارند و یا تباین و تنافی؟ در این باره به تعریف سیاست در اصطلاح علوم سیاسی و عرفانی پرداخته ایم و ضرورت بحث از عرفان سیاسی را یادآور شده ایم. پس از آن، دو رویکرد «سلبی» و «ایجابی» را طرح کرده ایم و در مقام نقد دیدگاه سلبی برآمده، سپس به جهت ایجابی پرداخته ایم. علاوه بر این، در ضمن تبیین سفرهای چهارگانه، سفر چهارم را در حوزه سیاست طرح و تحلیل کرده، در نهایت، زبان عرفان سیاسی را بهترین زبان برای همگرایی منطقه ای و جهانی مورد تاکید قرار می دهیم.

دانش آموخته

• بهرام دلیر

  دانش آموخته دانشگاه باقرالعلوم (ع) و استادیار گروه عرفان پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی