چکیده

در اصل ۳۴ جایگاه تعاونی را در نظام‌ جمهوری اسلامی ایران به منظور این‌که هم از لحاظ شکوفایی اقتصاد جمهوری اسلامی‌ ایران، هم به لحاظ مبارزه با فاصله طبقاتی و جلوگیری از این‌که یک عده‌ای بسیار توانگر و ثروتمند و سرمایه‌دار باشند و یک عده‌ای‌ فقیر و مریض باشند،جلوگیری از تطاول‌ ثروت و از این‌که در واقع ثروت در دست‌ یک عده خاصی یک عده کمی از جامعه‌ بچرخد و فقط در دست آنها باشد و هم برای‌ این‌که نیروهای مستعد توانای کار که می‌توانند کار کنند،استعداد دارند،تحصیلات دارند، بازوی کار دارند اما سرمایه و امکان این‌که آن‌ استعداد را به مرحله ظهور و بروز برسانند ندارند در اینجا به منظور این‌که هم اشتغال‌ ایجاد شود و بیکاری خیلی کمتر بشود،هم از هر جهت اوضاع اقتصادی کشور بهتر شود و عدالت اجتماعی پدید بیاید و هم از این‌که‌ ثروت فقط در دست یک عده خاصی نباشد که مسلما به دنبال آن ظلم و ستم و فقره عده‌ زیادی و بیکاری را به دنبال دارد،این بخش‌ تعاونی به وجود آمده است. اما در رابطه با بخش تعاونی،به جهت این‌که بخش‌ تعاون در نظام جمهوری اسلامی ایران آن‌ طور که قانون اساسی می‌گوید و آن طوری که‌ متناسب با اسلام و مکتب است باید پیاده بشود، لذا به این شکل در اینجا بیان شده است. یک ویژگی دیگری که در رابطه با تعاون‌ لازم است عرض کنم و در اصل ۳۴ بیان شده‌ این است که تعاونی اصلا دولتی نیست، برخلاف بسیاری از کشورها،(مثلا کشورهای‌ سوسیالیستی تعاونی‌هایش هم دولتی بود) تعاونی در نظام جمهوری اسلامی ایران باید مورد حمایت پشتیبانی و کمک دولت قرار بگیرد،اما به هیچ وجه نباید تعاونی در چنگ‌ دولت و یا در اختیار دولت باشد و دولت نباید متولی و قیم آن باشد.

دانش آموخته

• محمدحسن موحدی ساوجی

  استادیار و رییس دپارتمان الهیات دانشگاه مفید