حسن حنفی از اندیشمندان مصری است که در حوزه های فلسفه، دین، مدرنیته ، فرهنگ و سیاست نظریه پردازی نموده است. اندیشههای وی در جهان اسلام بازتاب های وسیعی داشته و از این جهت در خور توجه می باشد. به منظور ارزیابی نظام فکری وی از روششناسی بنیادین سود جستهایم. روششناسی بنیادین، نگاهی نو به نظریهها و اندیشهها است تا بتوان در بارهی اندیشه یا نظریهای داوری منطقی کرد. بدین منظور ابتدا زمینههای غیر معرفتی شکلگیری نظریه بررسی میشود و سپس عوامل معرفتی که مشتمل بر مبانی انسانشناسی، هستیشناسی و معرفتشناسی است، مورد کنکاش قرار میگیرد. حنفی از افرادی چون سید قطب و ادموند هوسرل، فیلسوف آلمانی، تأثیر پذیرفته است. وی به واسطه ادغام فایدهگرایی با عملگرایی در ذیل پدیدارشناسی تلاش دارد تا میراث اسلامی را مورد بازخوانی قرار دهد. حنفی به لحاظ عوامل غیرمعرفتی نیز شدیداً از فضای مصر الهام گرفته است. در این سپهر اندیشهای، مفاهیمی چون میراث و تجدد در مرکز بحث وی قرار دارند. او برای فائق آمدن بر بحران موجود در جامعه عرب، راهبرد هوسرل را درپیش میگیرد و با پس زدن تفکرهای بنیادگرایان و روشنفکران، واقعیت حاضر را براساس ایده پدیدارشناسی بازسازی مینماید.
عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه باقرالعلوم (ع)
عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام