سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوره ریاست جمهوری حسن روحانی در مقایسه با دوره ریاست احمدینژاد دچار تغییرات اساسی شد. غلبه گرایشهای عملگرایانه و محافظهکارانه بر گرایشهای آرمانگرایانه و انقلابی را باید اصلیترین نمود این تغییر به شمار آورد. از آنجائیکه این تغییر رویکرد در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران پدیده جدیدی نیست، بررسی این موضوع آثار مهمی بر درک و فهم بهتر سیاست خارجی ایران میگذارد. بر همین اساس بررسی چرایی این مسئله هدف اصلی این مقاله است. بر اساس ادعای این مقاله، این تغییر اساسی در حوزه سیاست خارجی بیش از هر چیز به تغییر در تعریف مفهوم منافع ملی باز میگردد. تغییر و تحول این مفهوم به عنوان جوهر اصلی سیاست خارجی زمینهساز تغییر در اولویتها، جهتگیریها و راهبردهای یک کشور در تعامل با محیط خارجی است. در اینجا تلاش شده است تا با در نظر داشتن سه مفهوم تغییر نخبگان، نوع برداشت از هویت ملی و تحولات ساختاری، چرایی درک متفاوت از منافع ملی در دورهای خاص از سیاست خارجی ج. ا. ایران را مورد واکاوی قرار دهیم. بنابراین شناخت نوع اثرگذاری مفاهیم سهگانه بر منافع ملی یک کشور به عنوان چارچوب مفهومی و بررسی نوع اثرگذاری آن بر تکوین سیاست خارجی دولتهای احمدینژاد و روحانی بخشهای اصلی این مقاله را تشکیل داده است.
زندگی نامه محمداسماعیل نباتیان در سال 1350 در روستای خرق شهرستان فاروج در استان خراسان شمالی به دنیا آمد و تحصیلات تا مقطع سوم راهنمایی را در روستا سپری کرد. پس از اخذ دیپلم علوم تجربی در مشهد مقدس، در سال 1370 برای تحصیل دروس دینی وارد حوزه علمیه قم گردید و در مدرسه معصومیه