اشتراک دانش دانشگاه باقرالعلوم (ع)
تضایف دین و سیاست از منظر امام خمینی (ره)
1389,علمی ترویجی
چکیده
توهم دوپارگی دین و سیاست باعث دگردیسی برخی از صاحبان اندیشه راجع به اسلام اصیل شده است. این مسئله اگرچه در طول تاریخ معاصر، بحران‌های تازه‌ای را در عرصة هویت حیات سیاسی جامعة اسلامی ایجاد کرده بود، ولی با ورود امام خمینی در زندگی سیاسی و قرائت اندیشة سیاسی ناب شیعی، بخش عمدة این دل‌نگرانی‌ها رفع شد. امام خمینی با گذر از راهی که به‌وسیلة فقهای سلف صالح طی شده بود، توانست اصول و مبانی کلام سیاسی و فقه سیاسی را با دانش سیاسی روز، پیوند منطقی بزنند. این پیوند که از مجرای منطق و روش «اجتهاد لازم» حاصل می‌شده است، گسترة دین را نه‌تنها در اصول نظری سیاست جریان داد بلکه در عرصة تعلیمات سیاسی نیز گسترش داد. در حقیقت امام خمینی با انضمام عنصر زمان و مکان به دستگاه اجتهادی جواهری، تحولی شگرف در تبیین و تفسیر مباحث نظام سیاسی شیعی ایجاد کرد و حضور حداکثری دین را در همة زوایای زندگی سیاسی روشمند کرد.این نوشته می‌کوشد تا با بازشناسی ماهیت دین و سیاست، این دو مقوله را از دیدگاه امام، در دو سطح مفهومی و نهادی نسبت‌سنجی کند، سپس آسیب‌شناسی جدایی آن دو را در بیانات ایشان کنکاش نماید.