چکیده

تخریب منازل فلسطینیان به ویژه در سال‌های اخیرء یکی از مهم‌ترین ابزارهای رژیم صهیونیستی برای ایجاد ترس و وحشت در بین فلسطینیان بوده است. از سال ۱۹۶۷ تا کنون هزاران واحد مسکونی توسط این رژیم در کرانه باختری» غزه و قدس شرقی ویران گشته و هزاران نفر از ساکنین آنها آواره شده‌اند. مهم‌ترین ادله این رژیم در توجیه تخریب این منازل نداشتن مجوز با فعالیت ساکنان آنها در حرکت‌های ضد اشغال بوده است. سوال اصلی این پژوهش این است که این است که تخریب منازل فلسطینیان از دیدگاه حقوق بین‌الملل به عنوان یک "مجازات جمعی" است و در تعارض آشکار با اصول حقوق بین‌الملل به ویژه کنوانسیون چهارم ژنو (۱۹۴۹) و چهارمین کنوانسیون ۱۹۰۷ لاهه (مربوط به جنگ زمینی) قرار دارد.

دانش آموخته

• مهدی محمدنیا

  عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی