چکیده

این مقاله با مشارکت عزالدین رضانژاد نوشته شده است. روایاتی را در منابع شیعه- و در برخی موارد در منابع اهل سنت- می توان یافت که دلالت بر خلافت و امامت دوازده اماممی کند که همه از نسل پیامبر اکرم (ص) می باشند. این احادیث که به «نصوص امامت» شهرت یافته اند، به حدی فراوانند که جای هیچ تردیدی در صحت آن ها باقی نمانده و به اصطلاح به «تواتر» رسیده اند. یکی از نویسندگان معاصر وهابی به نام «فیصل نور» ، در کتاب «الامامه و النص» تلاش کرده است تا با جستجو در منابع شیعه، روایاتی را که از نگاه وی در تعارض با نصوص امامت است، استخراج کرده و فقدان نصوص امامت را از آن نتیجه بگیرد. به زعم وی، تمامی نصوص امامت، وضعی و ساخته ی دست محدثان شیعه می باشد. در قسمتی از این کتاب که به امام سجاد (ع) اختصاص یافته است، روایاتی که در تعارض با نصوص امامت آن حضرت پنداشته شده است، بیان گردیده و فقدان امامت آن حضرت – و همچنین سایر امامان - نتیجه گرفته شده است. این نوشتار با به کارگیری روش توصیفی-تحلیلی، در صدد نقداین دیدگاه برآمده و با استناد به نصوص امامت و تحلیل روایات مورد استناد فیصل نور، به تبیین علت صدور چنین روایات پرداخته و به ادعای تعارض آنها پاسخ داده است.

فایل مقاله :

• تحلیل-و-بررسی-پندار-تعارض-حوادث-عصر-امام-سجاد-ع-با-نصوص-امامت-در-پاسخ-به-شبهات-«قیصل-نور».pdf

دانش آموخته

• سعید رسالتی