اشتراک دانش دانشگاه باقرالعلوم (ع)
تأملی در چگونگی تعامل صلاح الدین ایوبی با اسماعیلیان
1389,علمی تخصصی
چکیده
صلاح الدين ايوبی با شجاعت و درايت نظامی خود كه می توان گفت ویژگی خاندان ايوبی بود، توانست به تدريج خود را به عنوان سربازی با كفايت و فرماندهی لايق به جامعه معرفی كند. موقعیت سياسی پدر و عموی وی، باعث شد تا او راه رشد و ترقی را آسان و سريع تر طی كند نورالدين محمود زنگی، اتابك سلجوقيان و از طرف آنان حاكم منطقه شام بود و خاندان ايوبی در خدمت وی بودند. وی برای نجات «العاضد» خليفه فاطمی از سلطه وزير خائن او «شاوُر اسدی» به آن جا لشکر گشید؛ زیرا شاور اسدی در تدارك ائتلاف با صليبيان بود و قصد باز كردن پای آنان به مصر را داشت. فرماندهی سپاه شام در آن زمان، به عهده «اسدالدين شيركوه ایوبی» عموی صلاح الدين بود، شيركوه، صلاح الدين جوان را به هم راه خود به مصر برد و فرماندهی بخشی از سپاهيان را به او سپرد. موفقيت وی در شكست هم زمان شاور و صليبيان، سبب خشنودی خليفه و سپردن منصب وزارت فاطمیان به شيركوه سنی شد.هنوز چند ماه از وزارت شيركوه نگذشته بود که وی درگذشت و خليفه فاطمی بنابه دلايلی خاص، از ميان همه رجال سياسی، خلعت وزارت را بر اندام صلاح الدين جوان و بی تجربه پوشاند. اما اين اقدام نه تنها اهداف مورد انتظار وی را محقق نكرد، بلكه باعث شد تا ميان صلاح الدين و فاطميان اسماعیلی و در كل، شيعه اصطکاک ایجاد شود، تا اين كه سرانجام خلافت چند قرنی فاطميان توسط اين وزير سنی منقرض شد. پس از انقراض خلافت فاطمی ، تعامل منفی و اصطكاك مذهبی و سیاسی بین اهل سنت (به رهبری صلاح‌الدین) و شيعه (خصوصاً اسماعیلیه) در مصر افزايش يافت. نتيجه این تعامل را می توان انزوا و به حاشيه رفتن شيعه و تفکر شیعی و تسلط عباسیان و اهل سنت بر آن منطقه از سرزمین اسلامی دانست كه تا امروز نيز ادامه دارد.