چکیده

این مقاله با مشارکت عزالدین رضا نژاد نوشته شده است. نصوص دال بر امامت ائمه اثناعشر در منابع شیعه، و وجود برخی از آنها در منابع اهل سنت، به حدی فراوان است که گاه به آسانی می توان ادعای تواتر کرد. بر این اساس، امامیه معتقدند جانشینان پیامبر اسلام (ص)، دوازده نفر از اهل بیت آن حضرت هستند که از جانب خدای متعال به امامت منصوب و به واسطه پیامبرش به مردم معرفی شده اند. فیصل نور، از نویسندگان معاصر وهابی، منکر تمامی نصوص امامت شده و به زعم خود، در کتاب الامامه والنص این مسئله را از منابع شیعه اثبات کرده است. وی در بخشی از این کتاب، پس از نقل روایاتی از پیامبر اکرم (ص)، که به ظاهر (و به زعم او) در تعارض با نصوص امامت است، فقدان نصوص امامت ائمه (ع) و جعل آنها به دست محدثان شیعه را نتیجه گرفته است. این مقاله با به کارگیری روش توصیفی- تحلیلی، به اختصار این دیدگاه را نقد می کند و نشان می دهد که عواملی همچون اثبات شایستگی و شجاعت حضرت علی (ع) و همچنین مهیانبودن مردم برای پذیرش امامت و جانشینی امام اول، و سرانجام تاکید بر مسئله امامت علی (ع)، موجب صدور روایاتی از این دست شده است.

فایل مقاله :

• بررسی-و-نقد-پندار-تعارض-روایات-نبوی-با-نصوص-امامت؛-پاسخ-به-شبهات-فیصل-نور.pdf

دانش آموخته

• سعید رسالتی