چکیده

هر فن یا هنری دارای زبان حرفه‌ای مختص به خود است که شناخت این زبان می‌تواند به شناخت جامعه هدف، تقویت لوازم تدوام گروه مذکور و شناخت نقاط و ضعف آن کمک کند. از آن‌جا که تاکنون کاری در خور توجه برای شناخت این گونه زبانی در حوزه روزنامه‌نگاری ایرانی انجام نشده، پژوهش حاضر با هدف، جمع‌آوری لغات مصطلح و متداول در فضای روزنامه‌نگاری حرفه‌ای کشور و فراهم کردن یک مجموعه غنی‌ و قابل استفاده از واژگان روزنامه‌نگاری برای مراکز اطلاع‌رسانی، دانشگاهی و رسانه‌ای کشور از دیگر اهداف مورد نظر بوده است. در این پژوهش، پس از یک مطالعه کتابخانه‌ای وسیع برای شناخت ادبیات حوزه تحقیق و مجموعه‌ای مقدماتی از کلیدواژه‌ها، با استفاده از روش گلوله برفی، نمونه‌های مورد نیاز شناسایی شده و مورد پرسش قرار گرفتند. در نهایت حدود 400 اصطلاحِ شناسایی شده، به همین روش معادل‌گذاری شدند.

فایل مقاله :

• بررسی-مولفه-های-زبان-تخصصی-روزنامه‌نگاران-در-ایران-و-نقاط-قوت-و-ضعف-آن.pdf

دانش آموخته

• فرشاد مهدی پور

  استادیار و رییس پژوهشکده فرهنگ و مطالعات اجتماعی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی / صاحب امتیاز و مدیر مسوول روزنامه صبح نو