چکیده

مسئله تجرد نفس به دلیل پیوند تنگاتنگ با دیگر مسائل مطرح در حـوزه اسـلام، در زمـره مباحثی است که همواره مورد توجه عالمان مسلمان بـوده اسـت . علامـه مجلسـی بـه دلیـل آنکه ادله عقلی را در این زمینه مخدوش و غیرقابل اعتنا می شمارد، گـاه تنهـا بـا تکیـه بـر ظواهر روایات به جسمانیت نفس معتقد است ؛ گرچه در مواردی توقـف نمـوده، تجـرد را نیز محتمل می داند. در مقابل ، ملاصدرا با عنایت به ادله متعدد عقلـی و نیـز شـواهد نقلـی ، نفس را موجودی مجرد می داند. با توجه به اینکه هر دو اندیشمند، در اثبات دیدگاه خـود درباره تجرد نفس ، به آیات و روایات اشاره کردهاند، در این پژوهش تلاش کردهایم ادله نقلی آنان را در این زمینه واکاوی کنیم . مطالعه آثار این دو دانشمند و نیز بررسی آیـات و روایات مربوط به نفس ، این فرضیه را تقویت می سازد که دیدگاه ملاصدرا مبنی بـر تاییـد تجرد نفس با ادله نقلی ، از پشتوانه منطقی و استواری برخوردار است .

فایل مقاله :

• بررسی-تطبیقی-آیات-و-روایات-تجرد-نفس-از-دیدگاه-علامه-مجلسی-و-صدرالمتألهین.pdf

استاد

• محمد مهدی گرجیان عربی

  استاد گروه فلسفه و کلام دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام

دانش آموخته

• عالمه علامی