چکیده

یکی از آموزه های دینی در باب معادشناسی، مسئله خلود و جاودانگی کفار معاند و لجوج در عذاب جهنم است. اجماع و اتفاق همه علمای اسلامی (از فقها، متکلمان و فیلسوفان) بر این بوده که جاودانگی عذاب این عده از جهنمیان، در متون دینی نص و صریح است. در مقابل، ابن عربی معتقد است چنین چیزی با رحمت واسعه و عدل خداوند ناسازگار است؛ به همین جهت، تن به تأويل نصوص دینی داده و خلود در متون دینی را به معنای « مدت طولانی» تفسیر کرده و بر این باور است که دوزخیان بعد از گذشت مدتی از عقوبت، رحمت و عدل الهی به سراغ آنان خواهد رفت و عذاب دوزخ را از آنها بر می دارد. استاد جوادی آملی نیز به عنوان فقيه، متکلم، فیلسوف و عارف، این تفسیر ابن عربی را نپذیرفته و معتقد است عذاب ابدی نه تنها منافاتی با رحمت واسعه و عدل الهی ندارد، بلکه با آن سازگار و هماهنگ است. این مقاله به بررسی انتقادی دیدگاه ابن عربی، از منظر استاد جوادی آملی می پردازد. ۱- سید محمدمهدی میری رمی (دانشجوی دکترای رشته کلام امامیه در دانشگاه قرآن و حدیث و عضو پیوسته انجمن کلام اسلامی حوزه، نویسنده مسئول) ۲-سید محمود موسوی (دانشیار دانشگاه باقر العلوم ) ۳- محمد رنجبر حسینی (استادیار دانشگاه قرآن و حدیث و عضو پیوسته انجمن کلام اسلامی حوزه)

فایل مقاله :

• بررسی-انتقادی-دیدگاه-ابن-عربی-در-ناسازگاری-خلود-در-عذاب-با-صفت-رحمت-و-عدل-الهی،با-تأکید-بر-آرای-آیت-الله-جوادی-آملی.pdf

استاد

• سید محمود موسوی

  دانشیار گروه فلسفه و کلام دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام