چکیده

پژوهشی فقهی در زمینه مصادیق و مقررات مربوط به حریم عمومی و حریم خصوصی و حوزه های مختلف به آن دو است. در کتاب حاضر ضمن ارایه تعاریف مختلف عرصه عمومی و خصوصی، به تبیین موازین شرعی مربوط به آن ها پرداخته شده و از دو منظر سنت و مدرنیته به این مسأله پرداخته شده است. نویسنده در همین راستا ابتدا به بیان مفهوم دولت در فقه شیعه پرداخته و مفهوم فرد و جامعه و نسبت بین آن دو را در فقه شیعه بررسی نموده و رابطه بین حاکم و مردم و حدود وظایف آنان را از این منظر شرح داده است. آنگاه شاخص ها و قواعد فقهی مربوط به دو عرصه عمومی و حریم خصوصی را بیان نموده و به شرح مفاد قواعدی همچون: قاعده نفی ولایت بر دیگران، قاعده برابری، شورا، مصلحت، نفی سبیل، تعاون و همکاری، عدالت، حفظ نظام، تولا و تبری، وفای به عقود، سلطنت، احسان، حرمت مال و عمل مسلمین، تقدیم اهم بر مهم، تلازم بین خکم عقل و حکم شرع و قاعده لاضرر را از جنبه های مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در دو عرصه عمومی و خصوصی پرداخته است. وی همچنین ملاک و ضوابط اجرای احکام شرعی را در این دو حوزه بررسی نموده و مفردات و عناصر نظریه پردازی در باب عرصه عمومی و خصوصی را بیان نموده است.

دانش آموخته

• محمد پزشگی