به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه مؤسسه علمی ـ فرهنگی دارالحديث، در مقدمه جلد اول كتاب «عين نضاخ»، موضوع علم عرفان آمده است. در ادامه اين جلد توحيد عرفانی و اثبات وحدت شخصی وجود مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در بخشی از اين مجلد آمده است: عرفان را ملكه علوم میخوانند، مه تنها از آن جهت كه سيطره موضوع آن، سيمرغی است كه همه مرغان عالم به پهنای وجود او پناه میبرند، بلكه شرافت موضوع آثار و ثمرات آن، غلو مسائل و علوم مباحث آن به حدی است كه ظرفيت و گنجايش هيچ علمی، تاب و تحمل و حمل بار گران آن را ندارد. شواهدی بر روش عرفان از آموزههای دينی، فرق عرفان عملی با اخلاق و معنای اعتباری بودن ماسویالله از مباحث مطرح شده در جلد يك اين كتاب است. جلد دوم اين كتاب به اطلاق مقسمی حقيقت واجب پرداخته است؛ در اين مجلد ابطال مذاهب مشاء درباره تعين واجب در طبيعت خاص واجبی، دفاع از عرفا و اشكالاتی بر مذهب مشاء، اشكال وجه اول و ابطال عينينت تشخص و تعين با ذات واجب، تقرير عرفانی «عينيت تشخص با ذات واجب»، فروع مسئله توحيد و تبيين هويت مطلقه و تعينات آن بررسی شده است. جلد سوم اين كتاب با عنوان موحد و انسان كامل به بررسی ضرورت و مظهريت تام انسان كامل، ظهور حق در صورت اعتدالی، اشكالاتی بر مبادی نظری مظهريت تام انسان، گمان حكما بر نياز طريق تصفيه، بینيازی و استقلال طريق تصفيه پرداخته است. در بخش ديگری از جلد سوم كتاب «عين نضاخ»، تكميل و تميم وحدت شخصی وجود و ارجاع تشكيك از «بود» به «نمود»، وحدت اطلاقی وجود در قرآن و سنت و بيان موحد كامل تحليل شده است. در بخشی از اين مجلد میخوانيد: دو مسئله عمده عرفان نظری يكی «بيان توحيدی» و ديگری «بيان موحد است»، در پايان مباحث مربوط به مسئله اول به مناسبت پاسخ از برخی شبهاتی كه درباره فروع مسائل توحيد ممكن است، مطرح شود، از انسان كامل و معرفت او سخن به ميان آمده و اكنون، پس از آن بحث بهطور مستقل به مسائلی كه درباره انسان كامل و موحد مطرح است، يعنی به بخش دوم از مسائل عرفانی پرداخته میشود.
استاد حوزه و دانشگاه / عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی